Bureau voor Aarde Educatie, Visie-ontwikkeling & Methodiekscholing

Praktijk Mens&Natuur

Weblog

Natuur als medicijn

Natuur als medicijn

Ook nu weer dat gevoel van hollen en draven, bang om achterop te raken in mijn volgepropte agenda. Ik kijk heel bewust even naar buiten door mijn raam en volg de regensporen op mijn ruit. Ik luister naar het geluid van vallende druppels op de vensterbank. En ik sta mezelf toe me even af te stemmen op de ervaringen die ik nu onderga. Ik volg gewoon het geluid, om het vervolgens binnen te laten komen. Mijn lijf begint te schokken alsof het spanningen wil loslaten, ik raak geëmotioneerd en raak een laag van innerlijk weten. Wat is er nu wezenlijk belangrijk voor mij om te doen, nú? ‘Rust en Trust’, zijn opnieuw de woorden die binnenkomen, mijn lijfspreuk momenteel. Ik voel hoe ik zak en glimlach, denkend aan de titel van mijn tekstbijdrage aan het A3boek ‘Aardevrouwen spreken, ‘Wees gelukkig, de weg is nog lang’!

Gerwine Wuring, Bureau Aerda - Praktijk van Mens&Natuur

Voor meer praktische oefeningen of achtergrond informatie lees ‘De aarde roept…’

Datum: 31-01-2013 in helende-natuur-natuurlijk-helen
Tags:


Energetisch verbinden van natuurgebieden

Soms is een winterperiode langer dan gebruikelijk! Inmiddels is het precies 9 maanden na mijn laatste blog. Tijd om wakker te worden, opnieuw geboren, de zomer is begonnen! Ik ga jullie meenemen op een nieuw avontuur... een weblog dialoog met een zielsverwant, die ik pasgeleden op het spoor kwam, of liever gezegd hij mij... Mag ik jullie even voorstellen, Bart van Baarsen,  www.bartvanbaarsen.nl, die mij benaderde als collega mbt moeder aarde. Hieronder een eerste openingsblog naar hem en jullie, vanuit de wens en inspiratie dat er nog vele mogen volgen. Enne voel je vrij mee te creëren...

 

Ha Bart,

Vorige week hadden wij onze eerste ontmoeting, omdat jij op zoek bent naar zielsverwanten die ook hun spiritualiteit in de natuur beleven
en daarin wil je graag anderen betrekken alsook bruggen slaan naar natuurbeheerders en  hun beleid.

Iik ben erg blij met onze ontmoeting en je zoektocht, om een aantal redenen
1. het doet me deugd om te merken dat er steeds meer mensen actief zijn op dit terrein van spiritualiteit in de relatie mens&natuur
2. daardoor komen er steeds meer ervaringen en verhalen los waardoor het gewoner gaat worden om hierover met elkaar actief en in gesprek te zijn
3. en dat creëert weer een taal, een cultuur en woorden die deze werkelijkheid van ons aardse bestaan kunnen duiden
4. op deze manier wens ik ons toe dat er ook in (natuur) beheer en beleid meer ruimte komt voor deze wijze van zijn en ervaren.

Iik vind het inspirerend om met je af te stemmen en helder te krijgen welke taak en functie wij samen in dit  hele samenspel mens&natuur kunnen oppakken, opdat wij vanuit onze eigen verbindingen en ervaringen met de natuur en de mensen om ons heen dit hele veld kunnen versterken en verdiepen.

Jij sprak over het energetisch verbinden van natuurgebieden, waardoor bovenop de ecologische rijkdom van onze natuurreservaten ook het effect van het collectieve veld van Nederland wordt gevoed en versterkt.  Kun je daarover misschien nog wat precieser zijn, wat jij daarin ervaart en wij samen zouden kunnen bijdragen?

Zelf heb ik in het verleden wel gemerkt dat de positieve of helende energie van een bepaald natuurgebied mn 's nachts meer uitstraalt naar het omliggende cultuur land, waardoor als het ware dit gebied werd 'opgeschoond'. Ik kan me voorstellen dat onze aanwezigheid en gerichte aandacht op deze energievelden inderdaad een voedende en versterkende werking hebben op  het totaal. Heb jij een idee hoe je dat zou willen aanpakken?

Ik lees je graag,

goede groeten
(met slagregens tegen de ruiten momenteel, hoezo zomer?!)

Gerwine

Datum: 22-06-2012 in spiritualiteit-en/in-de-natuur
Tags:


Vele lagen van werkelijkheid

Hoog tijd om weer eens bij te pennen...  veel gebeurd de voorbije weken. Ik ben mijn aandacht aan het verleggen naar mijn Praktijk Mens&Natuur. Voelt als  de vertrouwde haven uitzeilen, het vaste land achter me laten en me overgeven aan de golven en het avontuur... bedacht ik me vanochtend. Spannend, ongewoon, beetje onzeker en heel veel zin in nieuwe ontmoetingen, creaties, ervaringen. Ik weet ook dat ik kan vertrouwen op alle ervaringen, kennis en kunde die ik in het verleden al heb opgedaan... maar toch! Dit weekend met de collega's van Reizende Aarde School een extra samenscholing gehad, omdat ze daar ook aan het aftasten zijn, 'hoe verder te gaan?', als ik mijn energie er grotendeels uit terug trek. En we/ze gaan door!!! En dat voelt goed, rustig en ook wat ongewoon natuurlijk. Telkens weer spring ik in de modus, doen...! Om vervolgens te bedenken, nee niet meer aan mij.... loslaten, laten gaan. Ik vaar een andere koers én weet me ingebed en gesteund door vele anderen. Heerlijk. Die bedding voel ik nu ook in het noorden om me heen groeien, en dat was ook een deel van mijn wens. Dichterbij huis mensen, maatjes en werk ontwikkelen... en dat is stilletjes aan aan het gebeuren. De jaarcyclus Aarde, Water, Lucht & Vuur - Spiegel je aan de Natuur trok afgelopen zaterdag wel 9 deelnemers! Heerlijk gewerkt in de prachtige theetuin Liefhebberij de Hooiberg van Edmee in Katlijk. Nu maken we ons op voor de laatste zaterdag in de serie van dit jaar, 17 december. Voorwaar een uitdaging ook dan de gehele dag buiten te zijn!!! Aarde & Vuur.

Daarnaast zijn we nog goed bezig met onze studie naar het Oude Weten. Vanmiddag komen er een aantal vrouwen naar mijn kleine watertuin op de rand van Leeuwarden. Ben heel benieuwd wat dat voor inzichten gaat opleveren. Toen ik eerder deze week even kontakt zocht met de deva's van deze wereld dienden zich meteen beelden aan van het voormalige polderland en de uitgegraven watermassa's... Een nieuwe collega, gevonden via via ook woonachtig op deze zuid rand van Leeuwarden, komt hoop ik met haar waterdrum werken. Met haar ben ik in een intensief brainstorm en speeltraject om uit te vinden wat wij samen te doen hebben in de wereld. Een van ons beider conclusies is dat het hoog tijd wordt om krachten te bundelen, samen te werken en ons te laten leiden, naar datgene dat voor ieder van ons te doen staan de komende tijd. Ik ben er klaar voor...!

Vorige week nog een zeer geinspireerd verhaal gehoord over social media van een super enthousiaste dame, het 'meisje van de slijterij' die jaren geleden vanuit haar winkel is begonnen met digitaal te netwerken. Ze schreef er net nog weer een blog over op haar site, vooral lezen als je dit interesseert! Zij inspireerde ook mij weer om meer te gaan doen met mijn netwerken en de hulp van de virtuele wereld.

Een eerste vraag is meteen wie leest deze blog en hoe kan ik zorgen dat dit vaker gebeurt? Als je tips hebt of me laat weten dat je deze webblog leest, maak je me heel blij!!!
Ik ontmoet je graag in een van de vele werkelijkheden die (om ons heen en/of in ons zelf?!) bestaan.  En jij....?

Datum: 21-09-2011 in algemeen
Tags:


Het Oude Weten

De voorbije weken ben ik weer heerlijk veel bezig geweest met het verder verkennen en verdiepen van onze relatie met de natuur. In de inspirerende werelden van Ecolonie in de Vogezen, Frankrijk onderzocht ik met collega Margriet de relatie tussen ecologie en psychologie. Later zul je daar nog meer over lezen. Enkele dagen later waren we te gast op Heidehof in Eext voor onze jaarlijkse zomerweek. Ditmaal met het thema het oude weten. Ook daarover ga ik weer schrijven. Voor nu wil ik jullie laten weten dat er weer een serie woensdagen gaat starten waarin je met ons op onderzoek kunt, kijk in de agenda

Bovendien

Er is bij mij een gedicht geboren.

Wil je het horen?


Het Oude Weten,

ze zit er als vergeten…

Die oude wijze man of vrouw,

ze houdt van jou!


En ziet je in alles, bewegen of verstarren.

Daar ergens tussen de sparren,

in het woud, de hei of op het ven.

Overal waar ik maar ben.


Ze kan je niet bereiken,

omdat we langs haar heen kijken.

Uren, dagen, maanden, eeuwen…

Soms luisteren slechts de spreeuwen!


Totdat jij je daar ineens bewust van wordt.

Dan wordt het weer een sport,

haar te zoeken in het woud.

Ja, daar ergens tussen het dorre hout.


Dan ‘hoor’ je ineens weer haar stem.

En beloof je je zelf met klém,

haar nooit meer zoo lang te vergeten

dit prachtige oude weten!

 

Kom ook luisteren binnenkort!

Op 17 september organiseren we weer een themadag rond Aarde Water Lucht & Vuur, Spelen met de natuur.

En 21 september starten de woensdagmiddagen rond het Oude Weten

Wie weet tot ziens, Gerwine Wuring

Datum: 05-09-2011 in algemeen
Tags:


Een verrassend heilige berg

Zie zo weer thuis van een maand diepgaande ervaringen in de Gobi woestijn van Mongolie. Een van de dingen die me daar echt raakten was de combinatie van sjaminsme en boedisme. Of moet ik zeggen het 'alledaagse volksgeloof' dat ik de mensen,  mn in de stille, lege zuidoost hoek van dit immense steppenland, heb zien uitoefenen. Zo bezochten we op een dag de berg Shi'liyn bogd uul, een halve krater in een immens vulkaanlandschap.

Bovenop de berg bevindt zich een enorme Ovoo. Een stenenbouwwerk dat helemaal vol was gehangen met boedistische vlaggen, waar tussen vele offerings van rijst, koekjes, snoepjes, geld, wierrook, wodka en dergelijk waren geplaatst. Tot onze grote verrassing waren we niet de enigen die des 's ochtends voor dag en dauw de berg opliepen. Hoewel er in geen velden of wegen, of zeg maar karrepaden, van enige bewoning sprake is, klommen we met tientallen mensen tegelijk naar boven om de zon te begroeten. Op het moment dat de zon boven de horizon kwam stonden ze allen te klappen en te juichen en met hun handen om hoog de zon te aanbidden. Vervolgens werd er naar goed Mongools gebruik 3 maal met de zon mee om de ovoo gelopen. Onderwijl rijst, snoep, wodka en melk naar de heilige stenen werpend.

Hele families hadden zich hier verzameld om, naar ons in gebrekkig engels duidelijk werd gemaakt, een maal per jaar deze tocht te ondernemen en de goden te eren. Het mooiste was dat dit alles op een heel eigen, organische en spontane manier verliep. nergens was ook maar een priester, lama of sjamaan te bespeuren die  hieraan leiding kon geven. De mensen deden gewoon wat ze te doen hadden, bezochten nog wat andere heilige plekken op de berg, deden allen hun eigen kleine ritueeltjes, bleven nog wat hangen in het zonnige ochtend licht om vervolgens hun weg naar beneden weer op te pakken.

Voor ons een prachtige ervaring om deze mooie mensen op zo'n respectvolle wijze bezig te zien met datgene dat voor hen waarde heeft en zij op hun eigen tijd en tempo vorm aan geven. Inspirerend voor mijn werk thuis en op het Eigentijds Festival...

Datum: 10-08-2011 in algemeen
Tags: