Bureau voor Aarde Educatie, Visie-ontwikkeling & Methodiekscholing

Praktijk Mens&Natuur

Weblog

Bewust zijn van de mussen

Tijdens de EMradio uitzending van voorbije vrijdag, in de rubriek Binnenste buiten had ik met Peter van Kan een gesprekje dat me nog bezighoudt. De vraag is 'Hoe laat ik buiten weten wat er binnenin mij leeft? En met name hoe kan ik daarin patronen doorbreken...?'   Grappig genoeg laten de weblogreacties van vorige week me daarin iets zien. Eigenlijk een hele simpele les; 'Doe je mond open, spreek je uit, geef aan wat je bezighoudt, laat de mensen of de wereld om je heen weten wat er in je leeft!' . Twee buren die van elkaar niet weten dat ze beide de mussen voeren op onze pier, en de derde die er over schrijft maakt de verbinding. Zo simpel kan het zijn, eigenlijk heel erg zoals mussen het doen. De hele dag door hoor je ze tsjilpen en hun contact geluidjes maken. Geen idee waar dit over gaat, maar dat ze met elkaar communiceren staat toch wel buitenkijf.

Grappig genoeg zocht ik het antwoord telkens op een veel abstracter, filosofieser nivo. Samen met een andere buurvrouw vroeg ik me af of er een verschil is in de wijze waarop mensen het doen en hoe in de natuur patronen doorbroken worden.  We kregen het over stormen en andere onverwachte gebeurtenissen van buiten, die maken dat planten en dierenleven zich  moet aanpassen. Zoals ook wij ons noodgedwongen zullen aanpassen als er van buiten veranderingen op ons afkomen, maar meestal niet vrijwillig. En vaak met grote moeite, omdat de bij ons ingesleten patronen maar moeizaam te veranderen zijn.

We vroegen ons af, of ons bewustzijn nu werkelijk zoveel verschilt van die van hoogintelligente zoogdieren. En dat het met ons bewustzijn in ieder geval wel mogelijk is om weet te hebben van de, vaak niet langer voedende en ondersteunende, gedragingen waarmee we onze eigen gevangenis gebouwd hebben. En dit bewustzijn en deze erkenning zijn veelal de eerste nodige stap alvorens je werkelijk tot andere manieren overgaat. In het boedisme zelfs de enige manier, je hoeft slechts mededogen te hebben met jezelf en de ander, waardoor de ruimte ontstaat voor een verandering.

Zoals nu bij mij, door de mussen wordt aangereikt. 'Vertel slechts wat er bij mij leeft en hoe het voor mij is... en er is ruimte voor een antwoord van de ander'. NIet meer en niet minder... nu de oefening nog om het in de praktijk te brengen. Net als de mussen ieder dag weer aan me voeden met deze opbouwende gedachtes en voedende overtuigingen.

Doe je mee, jezelf bewust worden waar je jezelf mee voedt en daarover delen met anderen...?

Datum: 31-05-2010 in natuurbespiegelingen
Tags: