Dataloggers en vlieggedrag van man en vrouw

Dit prachtige voorjaarsweekend hebben we op Vlieland doorgebracht, waar we Lenze, een goede vriend van ons, hebben bezocht. Ik was er tevens op een verkennend onderzoekje naar de mogelijkheid van een groepsaccomodatie voor de spirituele natuurbelevingavonturen, die ik ook in de toekomst nog hoop te ondernemen. Al snel bleek me dat de plek, die ik op het oog had, een voor mijn doel wel erg wetenschappelijk en kennisgerichte functie gaat krijgen. Een locatie waar veldonderzoekers, scholieren en studenten hun specifieke natuurbeleving naar hartelust kunnen uitoefenen.

Vriend Lenze is zeer goed op de hoogte van veel van het lopende onderzoek naar wadvogels, drieteentjes en meeuwen. Al wandelend over de uitgestrekte zandvlakte van de Vliehors vertelde hij ons wetenswaardigheden over zee, strand en wad.

Eentje bleef me bovenmatig bij. Het ging over het onderzoek dat mn Kees Camphuysen doet aan het gedrag van Kleine Mantelmeeuwen, die je veelvuldig tegenkomt op de waddeneilanden en aan de kust. Zoals vele vogels worden ook deze dieren tegenwoordig in hun gedrag gevolgd, door ze piepkleine zendertjes aan te meten, zogenaamde dataloggers. Een soort hightech vogelrugzak met uiterst lichtgewicht GPS-techniek. Een miniatuurbandrecorder die alle verplaatsingen van een vogel iedere drie seconden opneemt, vergelijkbaar met de wijze waarop ons mobieltje onze bewegingen verraadt. Er is een ingebouwde bewegingssensor, zoals ook hardlopers die al kunnen aanschaffen, waarbij veel van het gedrag van vogels in beeld kan worden gebracht. De vogels worden daartoe gevangen, geringd en er worden allerlei gegevens genoteerd over bijvoorbeeld het gewicht, het verenkleed en het geslacht van de betreffende vogels.

Bij nadere bestudering van de grote hoeveelheid gegevens van de verspreiding van deze meeuwensoort kwam iets zeer opmerkelijks aan het licht. De mannetjes vlogen bij hun dagelijkse vliegtochten de zee op, de vrouwtjes allemaal naar het vasteland!!! Als mensenvrouwtje groot gebracht ten tijde van de emancipatie moet ik wel weer even slikken bij dergelijke waarnemingen. Om vervolgens voor me zelf te constateren dat er ondanks alles door het hele dierenrijk, en dus natuurlijk ook bij mensenkinderen, grotere en kleinere verschillen zijn waar te nemen tussen mannen en vrouwen. Zo ook bij deze meeuwen. En het zal zijn functie hebben, oa bij het voeden van hun jongen, die van vaders en moeders verschillende soorten voedsel krijgen aangereikt.

Vervolgens werd me duidelijk dat ik, ondanks grote verwantschap in liefde voor en betrokkenheid bij de natuur met bovengenoemde vogeldeskundigen, ik gewoon een vrouwtje ben, dat  meer op heeft met de spirituele, gevoelsmatige beleving van de natuur. En daardoor andere eisen stel bijvoorbeeld ook aan accomodaties en de omgeving waarin ik wil en kan werken met mensen. Als vrouwtjes vliegen we gewoon een andere kant uit dan de mannetjes, én beide zijn nodig en noodzakelijk voor het doen opgroeien van onze jongen en het voeden van de wijsheid van de mensheid.

Datum: 11-04-2011 in natuurbespiegelingen
Tags: