Een helend lichtbad

Ik ben een beetje moe. En heb zodadelijk een voor mij best wel spannende en inspannende vergadering, met als onderwerp; de organisatie van een 'Boomgaard overleg Excusie WoonNatuur'.  Tijd dus om me even te ontspannen en innerlijk voor te bereiden...

Kan ik daarbij gebruik maken van mijn eigen WoonNatuur? Als ik uit het raam kijk, zie ik heel veel groen, weilanden in de verte met bomen die nog net niet helemaal groen zijn en veel blauw met wit in de lucht daarboven. Dichterbij het gerimpelde, door de wind beroerde grijs van het meertje rondom de pieren van onze woningen. Her en der nog wat bomen en struikjes in de schaars betuinde opritten van de overburen. Een wilde eend vliegt voorbij, en een aalscholver hoog in de lucht. Maar natuur...? Wat is natuur nog in dit land? Een postzegel in je hand! De aalscholver komt terug en gaat rondjescirkelen boven de huizen en het meertje. Een groepje meeuwen vergezelt hem hoog in de lucht. Ik knijp mijn ogen dicht tegen het felle licht onder de witte wolkenlucht. Een enkel plukje grijzere wolkjes komt versneld voorbij zetten in een wat lagere luchtlaag.

Ik zoek al kijkend en observerend naar rust en heling... waar kan ik haar vinden, waar haak ik aan? Dat licht ja, daar gaat het resoneren dit keer... Ik voel mezelf uitgenodigd om iets minder te knijpen met mijn ogen, en het felle licht wat meer toe te laten. Als ik gewoon naar buiten kijken zonder me direct ergens op te focussen, kan ik mijn ogen gewoon open laten. En voel ik hoe het witte licht langzaam tot me door mag dringen. Haast alsof ik mezelf toesta het witte, gefilterde zonlicht met zachtje beetjes in te drinken.

Ik stop even met typen en laat het licht haar werkje doen, alsof ik een lichtbad neem, en ik voel de 'verlichtende' werking. Zodra ik me evenwel weer focus op bijvoorbeeld een vogel in de lucht, is die magie weer verbroken, ga ik weer met mijn ogen knijpen en voel ik de vermoeidheid en drukte weer in mijn lijf en hoofdje. Niet doen dus!

Ik sta mezelf toe me een paar minuten lang onder te dompelen in deze gewaarwording. En ontdek als snel dat het fijner is om af en toe een 'hapje' of 'slokje' licht tot me te nemen en vervolgens mijn ogen weer dicht te doen. En te voelen welke uitwerking dit op mij heeft. Ik voel (de werking van) het licht door me heen trekken, vanuit mijn oogkassen via mijn hoofd naar mijn romp, armen en benen, heerlijk! Tegelijkertijd voel ik dat hetzelfde licht me omspoelt, alsof ik met mijn hele lichaam een zachte energetische douche neem... 

Er komen een paar flitsen van herinneringen langs van prettige momenten ergens in het wijdse Friese landschap aan het water, in het riet en in de zon. Ik sta mezelf toe nog wat langer te dobberen in dit lichtbadje en voel hoe de vermoeidheid langzaam afzwakt. Maar ook hoe het daarnet verorberde chocolaatje aan het eind van mijn lunch me in de weg zit. Wanneer stop ik  nu toch eens met deze onhandige verslaving, direct na de lunch?! Ik laat dit licht zurige, schrijnende gevoel in mijn slokdarm voor wat het is, en geef me verder over aan de heilzame werking van het licht op mijn gestel. Ook plotseling invallende gedachtes over nieuwe en oude projectideeen schuif ik, zij het met moeite aan de kant. Nu eerst me opladen voor mijn volgende klusje, de voorbereidende vergadering over WoonNatuur, nog even en ik ben er klaar voor!

Grappig hoe dit werkt, ik laat me gewoon leiden door wat zich aandient in de buitenwereld, luister naar hetgeen ik daardoor ervaar in mijn binnenwereld en geef mezelf daardoor een prachtige lichtheling... Iets voor jou, ook? om je te laten leiden door je eigen natuurlijke wijsheid in de wisselwerking met de natuur om je heen? Gewoon doen, het kan niet niet goed gaan. Jij bent er immers zelf bij! Veel plezier, en laat me eens weten wat het je opleverde!

Heb het goed, Gerwine

Datum: 26-04-2010 in helende-natuur-natuurlijk-helen
Tags: