Helende de aarde helen we ons zelf

Multitasking terwijl ik werk, luister ik vandaag al uren naar een interview met Richard Moss, A live of consiousness op http://www.healingwiththemasters.com/audio.htm. Een prachtige site waar op je iedere week een paar interessante lezingen kunt beluisteren van Amerikaanse 'masters'. Richard Moss heeft het er dit keer over dat bezig zijn met het helen van de aarde terwijl we werken aan onze eigen heling. Dat doet me werkelijk goed om dat te horen. En ik zou willen dat er veel vaker zo'n relatie wordt gelegd tussen de heling van mens en natuur. Hij vermoedt dat terwijl er biodiversiteit verloren gaat in de natuur, er tegelijkertijd op een bepaalde manier ook een diversiteit verloren gaat in onze eigen bewustzijn, we verliezen delen van onszelf. Juist omdat we het verschil in de ander / het andere / het anderszijn niet kunnen en willen omarmen. We zijn allen één uiteindelijk! en daar aan weer te werken brengt heling in de wereld.

Hetzelfde soort thema werd er aangeraakt in mijn interview met Peter van Kan op EMradio vrijdag jl. Daar was de vraag; 'Hoe ga je om met mensen die zo anders zijn dan jij / dan mij, dat ze de wereld flink verkloten?'. Om het maar eens ondiplomatiek te zeggen. We zijn geëindigd met die vraag aan ons zelf en een ieder. Kun je dan nog in liefde blijven... In je eigen hart kijken? Richard Moss roept ons op telkens weer de vraag te stellen, wat wil deze relatie van mij momenteel? Deze relatie met die ander dus, die van alles bij je oproept...! Wil het dat je grenzen stelt, duidelijk wordt ? Maar duidelijk naar wie, grenzen aan wat? Aan het gedrag van de ander? Aan het gedrag van jezelf? In hoeverre doe ik hetzelfde als die ander? Of gaat het juist om vergeving en mildheid? Om met Byron Katie (Houden van wat er is, vier vragen die je leven veranderen) te spreken; 'Weet je echt 100% zeker dat dit waar is, dat jij gelijk hebt, dat de wereld naar de verdoemenis gaat? En hoe zou je leven er uitzien als het niet waar is? Ik kan de vraag slechts voor mezelf beantwoorden en dan nog, zijn er meerdere nivo's waarop ik dan kan kijken.

Aansluitend hierop las ik vanmiddag een interessant artikel in de Intermediair http://www.intermediair.nl/epaper/2010/17/#/24/, over de opwarming van de aarde. En de vraag; 'Nou én...?', hoe erg is dat nu eigenlijk allemaal. De aarde zit er niet mee, stelt schrijver Chris Sprangers. Immers zij heeft in haar leven voor hetere vuren gestaan. Het is in het belang van de mens en onze leefomgeving dat we benauwd (zouden moeten) zijn.  'Bedoelen we eigenlijk niet dat onze duren spullen verzuipen of verdrogen', vraagt ie zich af. Om vervolgens tot de enigzins treurige conclusie te komen, dat wij in het rijke westen die dit alles het meest veroorzaakt hebben, er vermoedelijk ook nog het minste schade of zelfs wel baat bij zullen hebben. 'Her en der kun je de kassa al horen rinkelen...!'.

Verbeter de wereld begin bij jezelf, komt dan weer bij me boven. En ook daarvan kun je je afvragen of dit werkelijk waar is. Ieders waarheid is waar en zelfs dat niet, schreef ooit Multatuli...  Genoeg gefilosofeerd vandaag, voor mij is het echt waar dat mijn eigen heling een bijdrage is aan het grotere geheel. wat de waarde van die bijdrage is of zal zijn... ik laat dat antwoord nog maar een tijdje 'blowing in the wind'! En jij...?

Op onze heling, Gerwine

Datum: 03-05-2010 in helende-natuur-natuurlijk-helen
Tags: