Weblog
Stenen aarden
Vanochtend moest is ineens heel snel schakelen. In de drukke programmering van mijn agenda, kwam plots het verzoek of ik zodadelijk nog wat tekst kon aanleveren voor een plan rond Duurzame Voedselstrategieën van het Netwerk Platteland. Oeps-ja-nou-natuurlijk.... maar dan!? Hoe krijg ik mijn drukke hoofd ineens van het ene naar het andere intensieve onderwerp? Herken je dat? Hoe doe jij dat?
Ik ging zitten op mijn meditatiebankje, met de uitgedraaide stukken voor mijn neus. Maar ja mijn tollende hoofd vond nog geen rust. Ik probeerde wat aardingsoefeningen, en ineens was ze daar 'De Steen'. Ik boog me in kleermakerszit voorover om mezelf in de stilte te krijgen, en voelde hoe ik ineens in de invloedssfeer van een steen werd getrokken. Ik gaf me er aan over en liet me door haar leiden... Heel byzonder, ik was ineens een steen in een droge, warme rivierbedding. Steen temidden van vele andere ronde stenen, dat gegeven alleen al bracht me rust. Vervolgens stelde ik me voor hoe het langzaam maar toch heel zeker ging regenen. De eerste druppen verdampten nog op mijn huid voor ze goed en wel gevallen waren. Maar na verloop van tijd ging het toch echt regenen, regenen en nog eens regenen, als snel vormde zich een stroompje langs mijn stenige oppervlakte. En al ras lag ik te schudden in een flinke bergrivier. Woww, dat was nog eens wat, ik voelde hoe al mijn drukte werd meegenomen, weggespoeld, schoongeschrobd, heerlijk. Sterker nog de stroom werd zodanig dat ik zelfs werd opgetild en temidden van vele stenen werd weggespoeld. Gelukkig duurde dat niet al te lang! Het bracht me wel op een andere plek, letterlijk en figuurlijk. Terwijl ik mijn denkbeeldige ogen weer opendeed was de wereld om me heen veranderd, de waterstroom aan het opdrogen, en ik verwonderd om me heen kijkend in welk landschap ik nu weer terecht was gekomen.
Klaar voor de volgende actie, strekte ik me uit, reikte naar de papieren en wist ineens wat ik daar te doen had. Dank je steen!
Datum: 24-02-2010 in aardingsoefeningen
Tags: